Problematika urbanoga prostora i njegove reprezentacije danas je dinamično područje unutar književne i kulturne teorije te ga možemo dovesti u kontekst književne geografije kao interdisciplinarnog područja koje povezuje književnu teoriju, geografiju i kartografiju. Književna geografija i kartografija rezultat su zaokreta k prostoru, teorijske paradigme koja je pobudila interes za prostor u društvenim i humanističkim disciplinama, pa tako i znanosti o književnosti. Rad kreće s pozicija književne geografije i kartografije te problematizira prednosti i nedostatke uporabe karata kao sredstava interpretacije na primjeru romana Leica format Daše Drndić. Zaključujemo da je kartografsku perspektivu nužno nadopuniti topografskom perspektivom koja nam može više reći o konstruiranoj naravi prostora putem različitih društvenih praksi i odnosa.

prostor; topografska proza; književna geografija; književna kartografija; grad; Daša Drndić