Rad se bavi analizom tendencija subverzija službenih reprezentacija hibridnoga ženskog identiteta unutar novije irske kratke priče. Identificirajući suvremenu irsku kratku priču kao utjecajan medij predstavljanja pluralnih identiteta Irske tijekom 20. stoljeća, rad postavlja ovaj književni oblik unutar širega društveno-povijesnog konteksta te upozorava na stvaranje diskurza otpora hegemonijskim konstruktima u irskom društvu. Polazne teze u radu oprimjeruju se analizom kratkih priča dviju irskih autorica tzv. „srednje generacije” irske književnosti 20. stoljeća, Elizabeth Bowen i Mary Lavin. Elizabeth Bowen, kroz očište predstavnice anglo-irske protestantske dominacije u fazi zalaska društvene moći, razotkriva slabosti krhkoga ženskog identiteta „razdvojenog crticom” koji se tradicionalno prešućivao u irskom javnom diskurzu. S druge strane, očište Mary Lavin pomiče se od nacionalnoga prema lokalnom i intimnom razotkrivajući motiv „egzila unutar zajednice”, odnosno fenomen alijenacije ženske figure koja nadilazi dominantne paradigme irske malograđanske sredine. U radu se zaključuje kako obje autorice irsku ženu određuju kao subverzivnu silnicu irskoga postkolonijalnog društva čime se ona društveno afirmira i odmiče od margine društva, odnosno od višestoljetnoga društvenog konformizma.

pluralnost identiteta; ženski identitet; irska kratka priča; reprezentacija; subverzija; hibridnost; Elizabeth Bowen; Mary Lavin