Niko Bartulović posve je zaboravljeno književno ime. Iako autor dvaju romana, dviju drama te nekoliko knjiga novela i pripovijedaka, danas je tek usputna činjenica u historiografskim pregledima; književne povijesti i priručnici uglavnom ga ne spominju, a kada ga i spominju, najčešće je to bez znatnijih kulturoloških i književnih pretenzija. Rijetke su studije, portreti, komentari i kritičke ocjene njegova djela, svojevremeno u samom žarištu interesa, danas prekrivena prašinom povijesnog zaborava, neistražena i nedovoljno vrednovana. Razlozi tomu nisu jednoznačni; uz one koji se odnose na skromnu vrijednost književnih stranica, dio ih treba potražiti u Bartulovićevu političkom djelovanju – radikalno-integralističkoj ideologiji monarhističkog jugoslavenstva te kasnijem apologetstvu četništva, a dio ih leži i u činjenici da je veći dio svoje (ne samo književne) djelatnosti Bartulović vezao uz beogradsku sredinu i postao “isključivo srpskim piscem”.

ideologija; jugoslavenstvo; četništvo; autobiografski romani; narativna perspektiva