Ovaj je rad doprinos proučavanju semantičkog aspekta talijanizama prisutnih u splitskom dijalektalnom leksiku. Talijanizmima se smatraju one posuđenice koje su u splitski govor prodrle iz sjevernih talijanskih dijalekata, mletačkog i tršćanskog, te iz standardnoga talijanskog jezika. Analizira se semantička adaptacija splitskih talijanizama koji označavaju ljudske osobine i značajke, a analiza se zasniva na teoriji jezika u kontaktu Rudolfa Filipovića. Sa semantičkog stajališta talijanizmi koji označavaju intimne sfere ljudske aktivnosti i djelovanja zanimljivi su jer u slučaju njihove adaptacije, osim očekivanog suženja značenja, često zapažamo i proširenje značenja.

talijanizmi; splitski govor; ljudske osobine i značajke; primarna semantička adaptacija; sekundarna semantička adaptacija