Ovaj se rad temelji na istraživanju figurativnog (tropološkog) sloja pjesničkog teksta Tatjane Gromače. Dosadašnja su čitanja ovoga teksta uglavnom bila vođena književnoteorijskim i književnokritičkim opisom njegove cjeline kontekstualizirajući ga u stvarnosno pjesništvo 90–ih godina dvadesetog stoljeća. Glavna semantička odlika stvarnosnoga pjesničkog jezika je izrazita denotativnost i svi su opisi istog bili uklopljeni u tu domenu. Segment tropološke analize bi trebao dati naznaku da se ovaj tekst ne može isključivo denotativno čitati, već da bi trebalo obratiti pozornost na konotativni sloj i samim time revalorizirati neke uvide u poetiku ove autorice. U radu su analizirani eufemizmi i disfemizmi kao noseće tropološke komponente ovog teksta i iznjedreno je šest tropoloških tipova koji predstavljaju kontaminirane tipove čistih eufemizama i disfemizama. To su metaforički, ironijski i metaforičko – ironijski eufemizmi i hiperbolički, ironijski i metaforički disfemizmi. Ovaj cjelokupni tropološki model se može proširiti i nipošto ne predstavlja čvrst sustav tipova, a njime je otvoren i problem tropološkog i stilističkog modeliranja diskurza Gromačine poetike.

eufemizam, disfemizam, konotacija, stvarnosno pjesništvo, metafora, ironija, hiperbola